Του Κωστή Μπασογιάννη
«Η μετανάστευση είναι προνόμιο και όχι δικαίωμα»
Ντόναλντ Τράμπ
Ντόναλντ Τράμπ
Η μετανάστευση δεν είναι ούτε προνόμιο ούτε δικαίωμα. Είναι ιστορικό φαινόμενο που μπορεί να έχει χίλια πρόσωπα, ποικίλες επιπτώσεις στη ζωή των λαών και να οδηγήσει την ανθρώπινη ιστορία σε διάφορες πιθανές ατραπούς και πολιτισμικές εξελίξεις. Η μεταναστευτική πολιτική δεν μπορεί να στηρίζεται ούτε στην αποδοχή του δόγματος του προνομίου ούτε αυτού του δικαιώματος, αλλά να σχεδιάζεται με γνώμονα την αξιοπρέπεια μεταναστών και ιθαγενών.
Εν τούτοις, στο φαινόμενο αυτό δεν μπορεί να παραβλεφθεί η κυρίαρχη κουλτούρα αλλά και η κοινωνικοοικονομική κατάσταση στον τόπο υποδοχής, άλλως είναι επίσης ιστορικά αναπόφευκτο να προκληθούν τοπικιστικές ή φυλετιστικές αντιδράσεις. Αντιδράσεις που θα οδηγήσουν τον όχλο σε τόσο μικρόψυχη διάθεση, που θα εχθρεύεται όχι μόνο τους μετανάστες, αλλά και τους πολιτικούς και πολεμικούς πρόσφυγες. Η εξισορρόπηση αυτών των τριβών είναι ευθύνη των κυβερνώντων, που είναι αναγκαίο να θέσουν κανόνες και να συγκροτήσουν ένα μηχανισμό για τον έλεγχο του φαινομένου με τα παραπάνω κριτήρια. Προς το συμφέρον τόσο των μεταναστευόντων όσο και των τοπικών πληθυσμών.
Το σημαντικότερο όμως, και ο ιστορικός κανόνας, είναι ότι όσο πιο συγκροτημένη και δυνατή είναι η κοινωνία υποδοχής, όσο πιο ώριμη και ανθρώπινη η κουλτούρα της και όσο πιο δίκαια καθορισμένη, ιστορικά τοποθετημένη και συμβατή με την ανθρώπινη ιδιότητα η πολιτικοοικονομική της θεωρία και πράξη, τόσο πιο ακίνδυνη και η είσοδος των μεταναστών, από όσο διαφορετικής κουλτούρας κοινωνία και αν προέρχεται. Και τόσο η ένταξη των νέων πολιτών όσο και η αλληλεπίδραση γίνεται δημιουργικότερη και ευεργετική για το μέλλον όλων.
Η ξενοφοβία δείχνει χαμηλή αυτοεκτίμηση. Μη εμπιστοσύνη στο πολιτισμικό επίπεδο της κοινωνίας μας. Αίσθημα κατωτερότητας και όχι ανωτερότητας, όπως προσπαθούμε να δείξουμε. Αίσθημα έλλειψης κοινωνικής δικαιοσύνης, απάνθρωπο πολιτικοοικονομικό σχήμα, διεφθαρμένους θεσμούς και ηθική κατάπτωση. Όταν σου χτυπούν την πόρτα και λές· «ωχ, ποιός είναι πάλι», είσαι απλώς σε άσχημη κατάσταση. Βρώμικος, ανέτοιμος να σταθείς απέναντι στο διαφορετικό. Φοβάσαι μήπως ανακαλύψουν πόσο γρουσούζης και ανερμάτιστος είσαι, κρυμμένος πίσω από την λαμπερή βιτρίνα του ζωτικού σου ψεύδους. Ανάξιος να προτείνεις ισχυρό πολιτισμικό παράδειγμα που θα εμπνεύσει τον άλλο. Είσαι γυμνός, μικρός και συχνά αυτοϋπερεκτιμημένος. Γι' αυτό είσαι βέβαιος ότι θα αλλοτριωθείς και νοιώθεις τον ξένο ως θανάσιμο κίνδυνο. Είσαι ασθενής, ανάξιος λόγου. Και η αλλοτρίωση που τόσο φοβάσαι είναι ιστορικά μοιραίο να επέλθει. Και η ποταπή σου κοινωνία θα εξαφανισθεί.
Η ξενοφοβία δείχνει χαμηλή αυτοεκτίμηση. Μη εμπιστοσύνη στο πολιτισμικό επίπεδο της κοινωνίας μας. Αίσθημα κατωτερότητας και όχι ανωτερότητας, όπως προσπαθούμε να δείξουμε. Αίσθημα έλλειψης κοινωνικής δικαιοσύνης, απάνθρωπο πολιτικοοικονομικό σχήμα, διεφθαρμένους θεσμούς και ηθική κατάπτωση. Όταν σου χτυπούν την πόρτα και λές· «ωχ, ποιός είναι πάλι», είσαι απλώς σε άσχημη κατάσταση. Βρώμικος, ανέτοιμος να σταθείς απέναντι στο διαφορετικό. Φοβάσαι μήπως ανακαλύψουν πόσο γρουσούζης και ανερμάτιστος είσαι, κρυμμένος πίσω από την λαμπερή βιτρίνα του ζωτικού σου ψεύδους. Ανάξιος να προτείνεις ισχυρό πολιτισμικό παράδειγμα που θα εμπνεύσει τον άλλο. Είσαι γυμνός, μικρός και συχνά αυτοϋπερεκτιμημένος. Γι' αυτό είσαι βέβαιος ότι θα αλλοτριωθείς και νοιώθεις τον ξένο ως θανάσιμο κίνδυνο. Είσαι ασθενής, ανάξιος λόγου. Και η αλλοτρίωση που τόσο φοβάσαι είναι ιστορικά μοιραίο να επέλθει. Και η ποταπή σου κοινωνία θα εξαφανισθεί.
Αυτή είναι η μοίρα των παρηκμασμένων, των κοινωνιών που μεταξύ δύο μεγάλων ιστορικών προκλήσεων δεν πρόλαβαν να ανασυγκροτηθούν. Γιατί καταπιάστηκαν με κενά περιεχομένου, πανηγυριώτικες φιέστες στηριγμένες σε ναρισσιστικά και ξιπασμένα μυθολογήματα. Γιατί δεν προχώρησαν προς καμμία κατεύθυνση την ιστορική δημιουργική εξέλιξη της κοινωνίας των ανθρώπων. Γιατί έψαχναν μονο την μικρονοϊκή τους ασφάλεια, προσδεδεμένοι σε άρματα αδίστακτων και απολίτιστων χυδαίων προστατών. Αποδεχόμενοι τις δικές τους ιδεοληψίες κυριαρχίας και ματαιώνοντας την πορεία προς τη δημιουργία μιας δίκαιης κοινωνίας, όπου όλοι θα απολαμβάνουν τα αγαθά των κόπων τους ισότιμα. Και κανείς, μέσα ή έξω από τη χώρα δεν θα τους κλέβει τη ζωή για να ικανοποιήσει την ακόρεστη φιλοδοξία και απληστία του.
Τί φοβούμαστε, λοιπόν; Τί έχουμε να περισώσουμε; Αν αυτό που έχουμε αξίζει μια πεντάρα, οι ξένοι μας θα το αισθανθούν και θα το σεβαστούν. Θα διδαχθούν απ' αυτό και θα επηρρεαστούν, δίδοντάς του και το δικό τους γόνιμο άρωμα. Και όποιοι προσπαθήσουν να το αλλοτριώσουν με απάνθρωπες αλλοιώσεις, θα φάνε τα μούτρα τους στον τοίχο της ακαταμάχητης αλήθειας του. Αν αποδειχθεί τελικά ότι το έχος μας είναι υπερεκτιμημένο και δεν αξίζει τίποτε, προς τί το άγχος; Η Ιστορία θα κάνει τη δουλειά της και θα λειτουργήσει όπως πάντα δημιουργικά. Και αυτή την πορεία δεν μπορούν να την επηρεάσουν μικρά παρηκμασμένα ανθρωπάκια και ξεπεσμένοι πρίγκηπες.
Κι αυτό ισχύει όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για την μικρόψυχη σημερινή Ευρώπη. Και, βεβαίως, για τις τρομακτικά υπερεκτιμημένες ΗΠΑ.
bassὸ...
bassὸ...
18 Μαρτίου 2017
No comments:
Post a Comment